Zasłużeni dla BM - Samuel O'Reilly

            Choć tatuaże są znane ludzkości od ponad 5000 lat („moda” na nie została zapoczątkowana już w Starożytnym Egipcie), prawdziwy przełom nastąpił dopiero pod koniec XIX wieku. Dokładnie stało się to w roku 1891, za sprawą niejakiego Samuela O’Rileya.

            O samym wynalazcy wiemy niewiele. Nie znamy jego daty narodzin czy chociażby miejsca. Wiadomo natomiast, że prawdopodobnie pochodził ze Stanów Zjednoczonych, gdzie zmarł w roku 1908 (zmarł na Brooklynie, dzielnicy Nowego Jorku).

            W 1891 roku Samuel O’Reilly opatentował pierwszą na śmiecie mechaniczną maszynkę do tatuażu. Jej budowa nie była skomplikowana, a użycie w praktyce jeszcze łatwiejsze. W biografii słynnego tatuatora możemy wyczytać, że jego wynalazek bazował na tym, który w 1875 roku opatentował Thomas Edison i było nim pióro elektryczne.

            Na pozór taka maszynka niewiele różniła się od zwykłego przyboru piśmienniczego. Jednak zamiast standardowej stalówki, do pióra została przymocowana igła, przez którą przepływał tusz. Pozostawiała ona po sobie ślady w postaci drobnych nakłuć, do których wpuszczany był tusz. Wszystko to działo się za pomocą wała, którym była napędzana owa igła.

            Największy problem stanowiła bateria, dzięki której maszynka mogła działać. W tamtejszych czasach technika nie była tak zaawansowana jak dzisiaj i ówczesne zasilacze było bardzo krótkotrwałe. Wiązało się to z ciągłym ładowaniem zużytych baterii, co często dezorganizowało pracę artysty. Inna negatywna strona tego wynalazku było to, ze ładowanie baterii mogło odbywać się jedynie przy pomocy niebezpiecznych chemikaliów. Tak więc XIX-XX-wieczni artyści tatuażu byli regularnie narażeni na różnego rodzaju niebezpieczne choroby.

            

            Maszynka do tatuowania używana współcześnie jest o wiele bardziej skomplikowana od swojego pierwowzoru. W swojej budowie zawiera wiele elementów wymiennych. Budowa obecnej maszynki została poszerzona m.in. o cewkę, różnego rodzaju śruby (np. mocujące, dociskowe i kontaktowe) oraz sprężynę, która pompuje tusz do igły. Natomiast zewnętrzna obudowa przyrządu została tak skonstruowana, aby jej używanie było przyjemne i wygodne, co w efekcie daje również zmniejszenie pracy ręki.

http://www.monikatatuaze.netgaleria.pl/?pl_tatuaze-maszynka-budowa,19

http://www.monikatatuaze.netgaleria.pl/?pl_tatuaze-maszynka-budowa,19

http://www.monikatatuaze.netgaleria.pl/?pl_tatuaze-maszynka-budowa,19